top of page

Anorèxia/ Bulímia

 

El rebuig cap a la nostra pròpia imatge corporal prové del dolor de no poder acceptar-nos. Ens sentim freturosos, buits, amb por a la pèrdua d'alguna cosa o d'algú i intentem omplir el buit en l'acte de menjar amb la posterior recriminació i culpa. Llavors ens auto-infringim càstig deixant de menjar posicionant-nos des de l'exigència, i ens veiem atrapats en aquest cercle.


L'alimentació constitueix una de les accions més bàsiques per a la conservació de la vida i implica acceptar amb amor el que ve primer de la mare biològica i després de la mare natura.


Quant t'odies?


Quant et rebutges?

Anorexia/ Bulimia

 

El rechazo hacia nuestra propia imagen corporal proviene del dolor de no poder aceptarnos. Nos sentimos carentes, vacíos, con miedo a la pérdida de algo o de alguien e intentamos llenar el vacío en el acto de comer con la posterior recriminación y culpa. Entonces nos auto infringimos castigo dejando de comer posicionándonos desde la exigencia. Y nos vemos atrapados en este círculo.

 

La alimentación constituye una de las acciones más básicas para la conservación de la vida e implica aceptar con amor lo que viene primero de la madre biológica y luego de la madre natura.

 

¿Cuánto te odias?

 

¿Cuánto te rechazas?

bottom of page